به گزارش قدس آنلاین، مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در گزارشی که به بررسی جزئیاتی از سانحه نفتکش سانچی و بررسی جنبه های فنی و مالی آن پرداخته، دو سناریو را در خصوص علل بروز تصادم محتمل دانسته است.

بر اساس اعلام مرکز پژوهش های مجلس، نفتکش سانچی یکی از نفتکش‌های سوئزمکس شرکت نفتکش جمهوری اسلامی ایران در ۱۴ ژانویه (۲۴ دی‌ماه ۱۳۹۶) در آب‌های چین شرقی به‌دلیل تصادم با کشتی سی.اف. کریستال هنگ‌کنگ و انفجار غرق شد.

اگرچه این سانحه در ابعاد جغرافیایی، مالی ـ جانی و فنی قابل بررسی است، اما به‌لحاظ جغرافیایی، آمارهای منتشره نشان می‌دهد منطقه‌ای که سانحه مذکور رخ داده است، یکی از پرترددترین و پرریسک‌ترین مناطق دریانوردی جهان است. به‌نحوی که در سال ۲۰۱۶ و دوره زمانی ۲۰۰۷ - ۲۰۱۶ به‌ترتیب ۴۰ و ۷/۳۲ درصد سوانح دریایی در این منطقه رخ داده است.

بررسی جنبه مالی - جانی نیز حاکی از آن است که در این سانحه دریایی، خسارت مالی - جانی حدود۱۱۰ میلیون دلار (۵۰ میلیون دلار بدنه نفتکش و ۶۰ میلیون دلار محموله) و از دست دادن ۳۲ خدمه بوده است. از آنجایی که نحوه معامله شرکت ملی نفت با خریدار محموله (شرکت هانوا - توتال) به‌صورت فوب بوده است، لذا شرکت ملی نفت می‌تواند مبلغ مربوط به ارزش محموله را از خریدار دریافت کند.

همچنین، نفتکش سانچی دارای بیمه بدنه و P&I کامل بوده است، لذا خسارات مربوط به بدنه کشتی، خدمه و محیط‌ زیست از این محل قابل تأمین است. البته در دریافت خسارت‌ها احتمالاً مشکلاتی به‌دلیل متعدد بودن بیمه‌گرها و نقل و انتقالات بانکی می‌تواند ایجاد شود.

از بُعد فنی، اگرچه تشخیص دلیل دقیق این رخداد با بررسی جعبه سیاه دو کشتی مشخص می‌شود، ولی با توجه به شواهد موجود و برخی اطلاعات میدانی می‌توان دو گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس سناریوهای اصلی در مورد این سانحه را شامل اختلال در سیستم ناوبری و راداری دو شناور و یا یکی از شناورها و از کار افتادن سیستم AIS و عدم‌واکنش درست از طرف دو و یا یکی از شناورها می‌داند.

متن کامل گزارش مرکز پژوهش های مجلس از جزئیات سانحه سانچی را اینجا بخوانید.